Pierwsze postanowienie noworoczne spełnione!

 Kiedy zobaczyła ten sweter u Pani Doroty oszalałam!

Postanowiłam wciągnąć zrobienie tego cuda na listę moich postanowień noworocznych.

Zakupiłam włóczkę i dziergałam, dziergałam i dziergałam w koło-do oporu. I mam!

Włóczka trochę gryząca, w 100% wełniany [przypomina mi czasy dzieciństwa
 i swetry w komunie robione na drutach, które gryzły jak jasny pierun].

Po pierwszym praniu sweter zdecydowanie zyskał na miękkości. 

Niezaprzeczalnym plusem tego swetra jest to, że robi się go w jednym kawałku

-dla mnie to ogromny plus- nic nie zszywałam, czyli po "zejściu z drutów" sweter do prania 

i można było garb przyodziewać.

Ja dodałam guzik bo jakoś w takim rozchełstanym źle się czułam.

A całość postanowiłam zgłosić do wyzwania kolorystycznego w Klubie Twórczych Mam.

Jakoś mi się wydaje, że kolorystycznie trochę się wstrzeliłam.

I jeszcze coś czym dzielę się z każdym kto chce słuchać:

1. Alutek skacze po łóżku. Podchodzi babcia Jola: co robisz Ala? Skaczę. A może pójdziesz się ze mną pobawić? Na co Ala: Ty mi do mnie nie kombinuj!

2. Głęboka ciemna noc {czyt. 3 rano}, Ala ciśnie się nam do łóżka. Oplata moją głowę rączkami i nóżkami i mówi na wpółprzytomnie"Trzymam Cię Mamusiu".

Do następnego...